درس‌های کی‌یر کگور برای زندگی

توضیحات

• درس‌های کی‌یر کگور برای زندگی
• رابرت فرگوسن
• ترجمه: صالح نجفی
• نشر هنوز

سورن کی‌یرکگو (1813-1855) فیلسوف، ادیبی صاحب‌سبک و منتقدی اجتماعی بود. در شهر کپنهاگ، پایتخت دانمارک، به دنیا آمد. موضوع اصلی آثار فلسفی‌اش «زیستن در مقام فردی تنها» و اهمیت «انتخاب شخصی» بود. چنان‌که مشهور است، او متفکران ایدئالیست زمانه خود را به باد انتقاد می‌گرفت و امروزه او را نخستین فیلسوف قائل به اصالت هستی (اگزیستانسیالیست) می‌خوانند. در این کتاب با بینش‌هایی برگرفته از بهترین آثار او آشنا می‌شوید. درس‌های کی‌یر کگور برای زندگی  را رابرت فرگوسن نوشته است، نویسنده‌ی کتاب پتک و صلیب که روایت‌گر تاریخ وایکینگ‌هاست، همچنین نویسنده‌ی زندگی‌نامه‌ی هنریک ایبسن و کنوت هامسون. او دو رمان به زبان نروژی منتشر کرده است و نمایشنامه هم می‌نویسد و در این حوزه جوایزی دریافت کرده است.

نویسندگان کتاب‌های « درس‌های زندگی» از مجموعه « مدرسه زندگی»، متفکرانی بزرگ را برمی‌گزینند و اندیشه‌هایی را در کار آنان برجسته می‌کنند که بیشترین ارتباط را با دنیای امروز دارند. این کتاب‌ها نشان می‌دهند که آرای متفکران بزرگ گذشته هنوز درس‌هایی مهم و الهام‌بخش برای ما دارد.

این کتاب در 117 صفحه به چاپ رسیده است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

در دبیرستان‌های ما غالبا کلاس فلسفه وجود ندارد و به همین سبب وقتی بزرگ می‌شویم تصور می‌کنیم فلسفه یک جور علم پرمهابت و تحکم‌آمیز راجع به زندگی است که _ اگر بتوانیم منظورش را درک کنیم _ می‌تواند به ما بگوید دقیقا کیستیم، از کجا آمده‌ایم، از بهر چه آمده‌ایم و به کجا می‌رویم آخر. اما نظری اجمالی به یک صفحه از کتاب اصول ریاضیات برتراند راسل یا رساله‌ی منطقی _ فلسفی ویتگنشتاین حالی‌مان می‌کند که فلسفه‌ی غرب در عصر جدید پیشه‌ای رمزآمیز است که ربط چندانی به زندگی هرروزه‌ی واقعی ما ندارد. پس به این دلیل ساده که به نظرم رسید می‌توانم منظور دکارت را از گوگیتوارگوسوم («فکر می‌کنم پس هستم») درک کنم، این جمله برای من که در آن زمان جوانی جویای حقیقت بودم اهمیت بسیار زیادی یافت. این عبارت مختصر و مفید و مطلق از قرار معلوم، بر پایه‌ی حد بسنده‌ای از فکر کردن، وعده‌ی بصیرت‌هایی وسیع و تسلی‌بخش راجع به معنای زندگی می‌داد. من به همان دلایل، سخت مجذوب ایده‌ی ساتوری « اشراق ناگهانی» در آیین بودا شدم: ساتوری از قرار معلوم لحظه‌ی اعجاب‌انگیزی نامنتظر بود که در آن زنجیره‌های ذهن آدم پاره می‌شوند و همه‌چیز روشن روشن می‌گردد. پس از آن، شخص اشراق‌یافته مانند نسیم به گذران زندگی ادامه می‌دهد.