پیاده‌روی؛ و سکوت، در زمانه‌ی هیاهو

توضیحات

• پیاده‌روی؛ و سکوت، در زمانه‌ی هیاهو
• ارلینگ کاگه
• ترجمه‌: شادی نیک‌رفعت
• نشر گمان

کتاب پیاده‌روی؛ و سکوت، در زمانه‌ی هیاهو جلد ششم از مجموعه‌ی خرد و حکمت زندگی است. ارلینگ کاگه در این کتاب  از عناصر مهمی نوشته است که به انسان‌ها کمک می‌کند تا درباره‌ی مفاهیم مختلف زندگی تفکر و تامل کنند. عمیق شوند و به درک تازه‌ای برسند. او انسان‌ها را به سکوت دعوت می‌کند. همان چیزی که جای خالی‌اش در زندگی پر از سر و صدای امروزی به شدت به چشم می‌خورد. مجموعه‌ی خرد و حکمت زندگی آثاری را ارائه می‌کند که هدفشان آوردن فلسفه و اندیشه به درون زندگی روزمره‌ی انسان‌های امروزی است. البته فلسفه‌ای که باعث تفکر و تعمق در مسائل حتی ساده‌ی زندگی شوند.

ارلینگ کاگه نویسنده‌ی نروژی، حقوق‌دان نیز هست. او چند ترمی فلسفه خوانده، اما این رشته را رها کرده و حالا صاحب یک انتشارات کتاب است و خودش را یک کارآفرین هم می‌داند. او در عرض دو سال و بدون حمایت سازمان و یا نهادی، با پای پیاده به قطب شمال، قطب جنوب و اورست رفته و آن‌جا سکوت را تجربه کرده است.

این کتاب در 218 صفحه به چاپ رسیده است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

تقریبا همیشه ساده‌ترین راه‌ حل‌ها را انتخاب کرده‌ام: هرآن چیزی که زمان کمتری ببرد، یا آنچه از همه راحت‌تر است، یا گرم‌تر، حتی وقتی می‌دانم که آن امکان دیگر ممکن است بهتر باشد. بعضی روزها کم‌دردسرترین مسیر را انتخاب می‌کنم، از لحظه‌ای که بیدار می‌شوم تا لحظه‌ای که دوباره به رختخواب می‌روم. در حقیقت، می‌توانم این روال را تا روزها ادامه دهم. این آزارم می‌دهد.

ربودن آسایش از کارها بعد مضاعفی به زندگی‌ام می‌بخشد. از وقتی یادم می‌آید، اهریمن کوچکی درونم هست که مدام می‌گوید راحت‌ترین راه را انتخاب کنم: کمتر از معمول پیاده‌روی کنم، به جای دیدن دوست بیمارم بروم کافه، یا وقتی که باید زود بلند شوم دیر از رختخواب بیرون بیایم. اگر مثلا عادت دارید با ماشین این‌ور آن‌ور بروید، سخت است این کار را نکنید چون صرفا برایتان بسیار راحت است.

وقتی مدام به این نوای نهفته‌ی درونی دل می‌سپاریم، گویی در پی راه گریزی از عالمیم، که البته اینطوری شماری از فرصت‌های زندگی را هم از دست می‌دهیم. مارتین هایدگر فیلسوف می‌گوید راحت می‌شود آخرش تن به بردگی این وسوسه‌های شیطانی داد. و این دل‌سپردگی ممتد یعنی دربندتر از همیشه بودن، و جفت‌پا فرورفتن در مردابی نمناک و عمیق. هایدگر میان زندگی کردن و گذران زندگی تمایز قائل می‌شود. این فیلسوف بر این باور است که آدم‌ها باید به خودشان سختی دهند تا به آزادی برسند. اگر مدام سهل‌ترین مسیر را انتخاب کنید، آن راه حلی که حداقل چالش را دارد همیشه ارجح می‌شود. انتخاب‌هایتان حالتی از پیش تعیین شده به خود می‌گیرند و نه تنها آزادی از زندگی‌تان رخت برمی‌بندد، که به ملال هم دچار می‌شوید.

سرعت در خیلی از کارهایمان نقش دارد. اما پیاده‌روی مقوله‌ای‌ست که با طمانینه رخ می‌دهد. یکی از رادیکال‌ترین کارهایی‌ست که می‌توانید بکنید.