هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه

توضیحات

• هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه
• جی. دی. سلینجر
• ترجمه: امید نیك فرجام و لیلا نصیری‌ها
• نشر نیلا

هفته‌ای یه بار آدمو نمی‌کشه شامل 10 داستان کوتاه است. عنوان کتاب نیز از داستانی با همین نام گرفته شده که برای نخستین‌بار در نوامبر و دسامبر سال 1944 در مجله‌ی استوری چاپ شده است.

او در این کتاب به زندگی و مسائل روزمره‌ی مردم می‌پردازد و قهرمانان داستان‌هایش مردمی هستند که به هم شباهت دارند و این قهرمانان همگی، وجوه مختلفی از شخص نویسنده را به نمایش می‌گذارند.

همچنین به نظر می‌رسد که جنگ، روی شخصیت سلینجر تاثیرگذار بوده است چرا که نقطه‌ی مشترک بعضی از داستان‌های این مجموعه حول محور جنگ، اعزام سربازها به میدان جنگ، حس وطن‌دوستی، اثرات جنگ بر زندگی انسان‌ها و قهرمانی سربازان و افسران گمنام روایت می‌چرخند.

«لوییز تگت قاتی آدم‌بزرگ‌ها می‌شود»، «ستوان باگذشت»، «هفته‌ای یه‌بار آدمو نمی‌کشه»، «روز آخر مرخصی آخر»، «پسر سرباز در فرانسه»، «غریبه»، «من خلم»، «شورش خاموش مدیسن»، «طرفین ذینفع» و «الین» عناوین داستان‌های این مجموعه هستند.

این کتاب در 144 صفحه به چاپ رسیده است.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

پسر نصف قوطی گوشت خوک و زرده‌ی تخم‌مرغش را که خورد سرش را گذاشت روی زمین خیس از باران، خسته‌و‌کوفته کلاهخود را از سرش برداشت، چشمانش را بست، ذهنش را از فکر هزار و یک سنگر و خاکریز خالی کرد، و در یک چشم‌به‌هم زدن به  خواب رفت. بیدار که شد، ساعت نزدیک ده بود _  زمان جنگ، زمان جنون، زمانی از آن هیچ‌کس _ و آسمان سرد و مرطوب فرانسه داشت به تاریکی می‌زد. همان‌جا ماند و چشمانش را باز کرد تا فکر و خیال‌های کوچک مربوط به جنگ، فکر و خیال‌هایی که نمی‌شد به فراموشی سپرد، فکر و خیال‌هایی که نمی‌شد به باطل شدن‌شان دل بست یا امیدی داشت، آرام آرام اما بی تردید باز به ذهنش برگردند. وقتی ذهنش که متاسفانه خیلی گنجایش داشت از این فکر و خیال‌ها پر شد، آن فکر نامیمون که شب‌ها می‌آمد سراغش از راه رسید: بگرد دنبال جای خواب. بلند شو. پتوتو جمع کن. این‌جا که جای خواب نیست.