توضیحات
داگلاس آدامز
ترجمه: آرش سرکوهی
نشر چشمه
راهنمای کهکشان برای اتو استاپ زن ها
اول اجازه بدید که در یک کلام بگم عالیییی بود ولی نکنم ختم کلام و برم سراغ ترجمه و به خصوص پیشگفتار کتاب که خیلی حرف ها در موردش دارم .
برای این که بتونم دقیقا بگیم ترجمه ی یک اثر به نحو احسنت انجام شده یا نه نیازه با نسخه ایی که ترجمه از روش صورت گرفته شده محتوارو مقایسه کنیم ولی اگه نخوایم به صورت تخصصی موضوع رو بررسی کنیم با تجربه در زمینه معادل سازی ها و لحن جملات شاید بتوان گفت که ترجمه خوب بوده یا نه و بر همین اساس من میتونم بگم با ترجمه ی خوبی طرف هستیم . مترجم در انتهای پیشگفتار توضیح قانع کننده ایی در مورد ترجمه ی نام عنوان به خصوص کلمه ی “اتواستاپزن” داده اند و نیازه ازشون تشکر بکنم که از همان لغت فرانسوی استفاده کردند و از autostop همانطور که در انتهای پیشگفتار گفته اند به جای hitchhiking استفاده کرده و مثل بعضی از همکارهاشون سعی در معادل سازی نکرده اند (خداروصدهزار مرتبه شکر میکنم که اقای حسین شهرابی مترجم این عنوان نبوده اند :لول:). پیشگفتار این عنوان شاید توضیحهای خوبی در مورد خود کتاب ، مجموعه و نویسنده ارائه بده ولی قسمت هایی داره که اصلا مناسب قرار گرفتن در پیشگفتار نیست و باعث لوس شدن (اسپویل)بخش های زیادی از کتاب شده است . در همان دو صفحه ی اول پیشگفتار تا صفحه ی ۵۰ کتاب رو برای خواننده اسپویل میکنند مترجم محترم که میزان قابل توجهی برای یک کتاب ۲۰۵ صفحه ایی است . در قسمتی از پیشگفتار شاهد جمله ی “ ادامز در فصل اخر نخستین جلد کتاب مینویسد :…” که شامل۶ خط از فصل اخر۱۸ خطی است که به نظر بنده با اینکه دارای اسپویل خاصی نیست ولی مناسب در پیشگفتار نمیباشد .
حال بزارید در مورد خود عنوان بهتون بگم با برگشتن به کلام اول که این عنوان عالیه . کتاب دارای زبان طنز فوقلعاده ایی هست ، شخصیت ها خنده به لب شما میارن ، قوانین جهان خنده به لب شما میارند ، اتفاق ها خنده به لب شما میارند ، تصادف ها خنده به لب شما میارند . همه چیز در این کتاب باعث لبخند شما و به فکر بردن شما میشود . ما با فلسفه در قالب داستانی طنز امیز مواجه هستیم که تمام قوانین رو با هجوی که همراه با خلاقیت و ظرافت انجام میده زیرسوال میبره ، نه فقط قوانین بلکه هر چیزی که فکرش را بکنید حتی خود فکر را . در این عنوان شاهد به ریشخند گرفتند کلیت علم ، قوانین فیزیک ، تفکرات افراطی ، فرهنگ ، فلسفه ، سیاست ، اشخاص ، دسته ها ، اشیا و … هر چیزی که فکرش را بکنید هستیم و نکته ی قابل توجه این است که هیچ جای داستان این زبان طنز تلخی که هم شما رو به فکر و هم به خنده وامیدارد شکل لوده وار و لوس به خودش نمیگیرد .
نثر روان است و شیوا و داستان لذت بخش و همین باعث میشود که بعد از تموم کردن عنوان راهنمای کهکشان برای اتواستاپزن ها سریعا به سراغ ادامه ی مجموعه بروید تا هم با اتواستاپ زدن های ارتور و فورد همراه شوید و هم بیشتر از شیره ی طنزه داگلاس ادامز مزه مزه و نوش کنید .
برای فرستادن دیدگاه، باید وارد شده باشید.
مهدی گلستانی –
راهنمای کهکشان برای اتو استاپ زن ها
اول اجازه بدید که در یک کلام بگم عالیییی بود ولی نکنم ختم کلام و برم سراغ ترجمه و به خصوص پیشگفتار کتاب که خیلی حرف ها در موردش دارم .
برای این که بتونم دقیقا بگیم ترجمه ی یک اثر به نحو احسنت انجام شده یا نه نیازه با نسخه ایی که ترجمه از روش صورت گرفته شده محتوارو مقایسه کنیم ولی اگه نخوایم به صورت تخصصی موضوع رو بررسی کنیم با تجربه در زمینه معادل سازی ها و لحن جملات شاید بتوان گفت که ترجمه خوب بوده یا نه و بر همین اساس من میتونم بگم با ترجمه ی خوبی طرف هستیم . مترجم در انتهای پیشگفتار توضیح قانع کننده ایی در مورد ترجمه ی نام عنوان به خصوص کلمه ی “اتواستاپزن” داده اند و نیازه ازشون تشکر بکنم که از همان لغت فرانسوی استفاده کردند و از autostop همانطور که در انتهای پیشگفتار گفته اند به جای hitchhiking استفاده کرده و مثل بعضی از همکارهاشون سعی در معادل سازی نکرده اند (خداروصدهزار مرتبه شکر میکنم که اقای حسین شهرابی مترجم این عنوان نبوده اند :لول:). پیشگفتار این عنوان شاید توضیحهای خوبی در مورد خود کتاب ، مجموعه و نویسنده ارائه بده ولی قسمت هایی داره که اصلا مناسب قرار گرفتن در پیشگفتار نیست و باعث لوس شدن (اسپویل)بخش های زیادی از کتاب شده است . در همان دو صفحه ی اول پیشگفتار تا صفحه ی ۵۰ کتاب رو برای خواننده اسپویل میکنند مترجم محترم که میزان قابل توجهی برای یک کتاب ۲۰۵ صفحه ایی است . در قسمتی از پیشگفتار شاهد جمله ی “ ادامز در فصل اخر نخستین جلد کتاب مینویسد :…” که شامل۶ خط از فصل اخر۱۸ خطی است که به نظر بنده با اینکه دارای اسپویل خاصی نیست ولی مناسب در پیشگفتار نمیباشد .
حال بزارید در مورد خود عنوان بهتون بگم با برگشتن به کلام اول که این عنوان عالیه . کتاب دارای زبان طنز فوقلعاده ایی هست ، شخصیت ها خنده به لب شما میارن ، قوانین جهان خنده به لب شما میارند ، اتفاق ها خنده به لب شما میارند ، تصادف ها خنده به لب شما میارند . همه چیز در این کتاب باعث لبخند شما و به فکر بردن شما میشود . ما با فلسفه در قالب داستانی طنز امیز مواجه هستیم که تمام قوانین رو با هجوی که همراه با خلاقیت و ظرافت انجام میده زیرسوال میبره ، نه فقط قوانین بلکه هر چیزی که فکرش را بکنید حتی خود فکر را . در این عنوان شاهد به ریشخند گرفتند کلیت علم ، قوانین فیزیک ، تفکرات افراطی ، فرهنگ ، فلسفه ، سیاست ، اشخاص ، دسته ها ، اشیا و … هر چیزی که فکرش را بکنید هستیم و نکته ی قابل توجه این است که هیچ جای داستان این زبان طنز تلخی که هم شما رو به فکر و هم به خنده وامیدارد شکل لوده وار و لوس به خودش نمیگیرد .
نثر روان است و شیوا و داستان لذت بخش و همین باعث میشود که بعد از تموم کردن عنوان راهنمای کهکشان برای اتواستاپزن ها سریعا به سراغ ادامه ی مجموعه بروید تا هم با اتواستاپ زدن های ارتور و فورد همراه شوید و هم بیشتر از شیره ی طنزه داگلاس ادامز مزه مزه و نوش کنید .